ارث حق در حقوق ایران و مصر

ارث حق یکی از مباحثی است که تحقیق و بررسی پیرامون آن از اهمیت قابل توجهی برخوردار می باشد چه کل دارائی متوفی که عنوان (ماترک یا ترکه) بر آن صدق می نماید. پس از فوت شخص، قهرا به ورثه میت انتقال می یابد که یکی از موارد ارث بغیر از ؛مالکیت اعیان و منافع؛ ؛مالکیت حقوق؛ می باشد. پس حقوقی که متوفی در میزان حیات خود برخوردار بوده، پس از فوت، همانند اموال و اعیان او از طریق ارت به وارثش منتقل می شود البته تمامی حقوق قابلیت ارث پذیری را ندارند و بعضی از حقوق نیر غیر قابل انتقال شناخته شده اند بنابراین، حقوقی قابل انتقال به ورثه می باشد که اولا: آن حقوق دارای ارزش اقتصادی و قابل تقویم به پول باشد یا به عبارت دیگر ؛حق مالی؛ باشد ثانیا: آن حقوق قائم به شخصیت و اراده مورث نباشد زیرا این حقوق با فوت شخص زایل می گردند و پس از فوت چیزی باقی نمی ماند تا قابل انتقال به ورثه باشد. ثالثا: آن حق ساقط نشده باشد، که مشخص می گردد حقوق غیر مالی و حقوق مالی وابسته به شخصیت مورث قابلیت ارث پذیری را ندارند. حقوق قابل انتقال به وراثت به مجرد فوت، به ورثه منتقل می گردند و تمامی موانع و موجبات و شرایط که برای ارث اموال وجود دارد در ارث حق خود جاری است و هر یک از ورثه نیز به میزان سهم الارث خود از حقوق متوفی بهره مند می شوند. اما یکی از ویژگیهایی که این تحقیق داراست این است که علاوه بر بحث و تحقیق کامل در خصوص ارث حق در حقوق ایران، به بررسی آن در حقوق مصر و فقه امامیه و عامه نیز پرداخته شده است. و مطالبی از قبیل ادله ارث پذیری حق، موانع، موجبات و شرایط ارث حق، انواع حقوق قابل انتقال به وراثت و غیر قابل انتقال به وراثت مورد بررسی قرار گرفته شده است.